Andijvie stimuleert de werking van de lever.
Andijvie stamt van het wilde cichoreiplantje en heeft net als deze een licht bittere smaak die door het koken er weer af gaat. Bovendien is uit de andijvie weer de witlof ontstaan; deze is toevallig ontdekt toen een Belgische boer andijviewortels had opgeslagen. Overigens kookte men vroeger andijvie veel te lang. Drie tot vijf minuten is meer dan genoeg. Bovendien kun je in een aardappelpuree rauwe andijvie doen om het knapperig te houden.
Voedingswaarde andijvie
Andijvie bevat het meest vitamine K. In 100 gram zit maar liefst 192% van de ADH voor vitamine K. Vitamine A zit erin met 72%. Verder bevat een ons B11(36% van de ADH), B5(18%ADH) en vitamine C(11%ADH). Ook zit er 18% van de ADH aan mangaan, 11% van de ADH aan koper en 10% van de ADH aan ijzer in.
Tegen tal van ziekten
In de natuurgeneeskunde worden mensen onder andere genezen met behulp van tincturen, thee en aftreksel maar ook met een verandering van het voedingspatroon. Op deze manier wordt de oorzaak van ziekten weggenomen. Onder andere candida, astma, artritis, constipatie, diabetes, jicht, hoge bloeddruk, hypoglykemie, leververgroting, obesitas, reuma, acné, eczeem en geelzucht worden behandeld door het eten van andijvie!
Goed voor zenuwstelsel en ogen
Andijvie werkt diuretisch en laxerend. Dat betekent dat gifstoffen het lichaam sneller verlaten na het eten van andijvie. Het is verder een goede groente voor het hele zenuwstelsel, met name de ogen. Omdat het veel fytonutriënten bevat is andijvie een boost voor het hele immuunsysteem.
Saladegroente
Andijvie kan uitstekend als saladegroente dienen. Op die manier blijven alle voedingsstoffen optimaal behouden. Bedenk dat door het koken er vitaminen en mineralen verloren gaan. Wanneer je de licht bittere smaak niet lekker vindt, kun je andijvie blancheren. Doe het eens op het laatst door een groentensoep en genees smakelijk!