Geneeskrachtige peulvruchten, de medicinale werkzaamheid van een delicatesse

Peulvruchten liggen onder vuur van Paleo-aanhangers. Peulvruchten zijn een belangrijke eiwitbron voor de mensheid en ze bieden nog veel meer gezondheidsvoordelen. Peulvruchten zijn populair onder vegetariërs aangezien het een ideale voedingssoort is, die alle nutritieve eigenschappen van vlees overklast.

Mensen die het Paleo-dieet hangen zijn meestal anti-vegetarisch. Dat is vreemd want er is geen bewijs dat mensen vroeger zoveel vlees aten als het paleo-dieet voorschrijft. Dat bewijst bijvoorbeeld Ötzi, een ingevroren mummie uit Oostenrijk wiens maaginhoud is onderzocht. In het Paleo-tijdperk at men hooguit soms vlees, zo is nu de wetenschappelijke vaststelling. Het blijft echter moeilijk om de beelden van tekenfilmpjes van beenkluivende holbewoners uit ons collectief geheugen te wissen. Paleo-aanhangers accepteren het idee niet dat mensen oorspronkelijk hooguit een paar gram vlees per dag aten.

Beweringen vs feiten

Peulvruchten worden in de ban gedaan door mensen die het Paleo-dieet aanhangen. Een reden daarvoor is omdat er fytinezuur in zit. Fytinezuur houdt mineralen vast en kunnen we niet verteren, dus het is slecht om peulvruchten te eten, zo luidt de redenering. Echter, het blijkt dat deze visie niet wordt gesteund door wetenschappelijke inzichten. Ten eerste kunnen we melden dat fytinezuur meetbaar is in de urine. Dat geeft aan dat mensen het wel verteren. Mensen die meer vezels en peulvruchten eten hebben meer fytinezuur in hun bloed en urine. Fytinezuur is een ontzettende belangrijke voedingsstof die allerlei chemische omvormingsprocessen in ons lichaam stimuleert. Fytinezuur is een natuurlijke antioxidant, zo meldt een onderzoek al in 1987. Deze antioxidant heeft antikankereigenschappen, zo blijkt uit Amerikaans onderzoek uit 2002. Fytinezuur pept ons immuunsysteem op, zo blijkt telkens weer uit allerlei onderzoek.

Fytinezuur is supergezond

Wat zegt de wetenschap? In 1994 werd een onderzoek gepubliceerd waarin staat dat de mens wel degelijk fytinezuur verteert. Het gebeurt alleen volgens het onderzoek niet 100%. Maar welke voedingsstof wordt wel 100% opgenomen in het bloed? Verder meldt het onderzoek dat fytinezuur dat niet wordt verteerd, beschermt tegen kanker. Dat komt omdat dit zuur allerlei processen in de darmen in werking stelt waardoor antioxidanten ontstaan. Het lichaam heeft fytinezuur nodig om het immuunsysteem optimaal te laten functioneren.

Een onderzoek uit 2004 somt de gezondheidsvoordelen van saponinen uit peulvruchten op: Clinical studies have suggested that these health-promoting components, saponins (van peulvruchten), affect the immune system in ways that help to protect the human body against cancers, and also lower cholesterol levels. Saponins decrease blood lipids, lower cancer risks, and lower blood glucose response. A high saponin diet can be used in the inhibition of dental caries and platelet aggregation, in the treatment of hypercalciuria in humans, and as an antidote against acute lead poisoning.''

Met andere woorden: allerlei stoffen in peulvruchten leveren zoveel gezondheidsvoordelen op dat ze geneeskracht bieden bij ziekten. Zelfs een loodvergiftiging kan worden tegen gegaan met het eten van peulvruchten, omdat fytinezuur, een stof met multifucntionele eigenschappen, in dat geval lood aan zich bindt en uit het lichaam voert.

Zeven wetenschappelijk vastgestelde medicinale werkingen van peulvruchten

Immuunsysteembooster
Antikankerwerking
Cholesterolverlagend (door antioxidantwaarde)
Reguleert bloedsuikerspiegel
Tegen cariës
Te hoog calciumgehalte
Loodvergiftiging

Wetenschappelijke onjuistheden

Echter, andere groepen wetenschappers negeren deze wetenschappelijke kennis volledig en melden anno 2013 nog steeds: ''Human biology has not evolved an efficient mechanism to naturally release iron from iron phytate complexes''. Men ontkent glashard dat fytinezuur verteerd kan worden, terwijl daarvoor ruimschoots wetenschappelijk bewijs uis. Dezelfde wetenschappers schrijven even verderop: ''Ferritin iron seems to be readily bioavailable to humans, although the mechanism of absorption is still unclear.''

Ferritine is een vorm van ijzer die niet gebonden is aan fytinezuur en dus vrij beschikbaar voor mensen. Maar zelfs van deze ijzersoort weten we niet hoe het precies opgenomen wordt. En toch kunnen de wetenschappers keihard beweren dat fytinezuur ijzer bindt en daardoor een probleem vormt, terwijl deze ijzeropname veel ingewikkelder in elkaar zit dan die van ferritine. Als je niet weet hoe iets werkt, kun je er ook geen harde conclusies aan verbinden, helemaal niet als deze conclusies worden weerlegd door onderzoeken waaruit blijkt dat mensen fytinezuur wél verteren. Als wetenschappers wetenschappelijk onderzoek negeren dan is dat onjuist wetenschappelijk handelen. Op deze manier diskwalificeert deze groep wetenschappers zichzelf en wordt hun onderzoek irrelevant.

Enzymhuishouding

Er zijn nog veel meer onderzoeken waaruit blijkt dat fytinezuur erg gezond is. Het zorgt voor aanmaak van extra enzymen. Enzymen zorgen ervoor dat ons voedsel beter verteerd wordt. Mensen hebben vandaag de dag een enorm tekort aan enzymen omdat we teveel suiker en voorbewerkt voedsel eten. Dit enzymtekort is een belangrijke algemene basis voor het minder goed kunnen verteren van bepaalde voedingsstoffen. Enzymtekorten voor plantaardige voeding komen vaker voor bij mensen die veel vlees eten. Problemen zoals flatulentie door voeding worden veroorzaakt door enzymtekorten die op hun beurt weer in verband staan met te weinig voedsel eten dat enzymaanmaak bevordert. Als we ''echt voedsel'' eten, zelf groenten en bonen koken, dan stimuleren we onze enzymhuishouding. Onze pancreas en lever worden door fytinezuur en voedingsvezels getriggerd om meer enzymen aan te maken. Daarnaast is het belangrijk om bij elke maaltijd een salade te eten in de vorm van in rauw voedsel dat zorgt weer voor andere enzymen.

Houd je enzymen op peil

Het is een feit dat als je iets vaker eet, er meer enzymen worden aangemaakt om dat te verteren. Dus als je eenmaal per twee jaar bonen eet, zou het kunnen zijn dat het spijsverteringsproces met flatulentie gepaard gaat, maar als je elke week iets van peulvruchten eet, dan zorg je ervoor dat je lichaam de juiste enzymen aanmaakt om peulvruchten te verteren. Hetzelfde geldt voor mensen met een voedselprobleem voor alliumgroenten. Als je regelmatig prei, ui, sjalot of knoflook eet, kun je geen spijsverteringsproblemen krijgen van deze geneeskrachtige voeding. Als je je lichaam laat wennen aan pizza's, patat, blikvoer, slagroomtaart, soep uit een pak en allerhande overige vulling zonder nutriënten, dan is dat vragen om spijsverteringsprobelemen op het moment dat je echt voedsel eet. Ook regelmatig vertrouwen op medicijnen zoals antibiotica, de anti-conceptiepil, paracetamol en ibuprofen verstoort de spijsvertering op drastische wijze.

De wereldgezondheidsorganisatie geeft weer eens verkeerd advies

De wereldgezondheidsorganisatie pleit ervoor dat er fytase in het voedsel wordt gedaan zodat fytinezuur sneller verteerd. Er is weinig wetenschappelijke basis voor deze stelling sinds we weten dat onverteerd fytinezuur zorgt voor meer kankerbestrijdende stoffen in ons lichaam. Eerder schreef ik een ander artikel over de geneeskracht van fytinezuur.

Helaas is er in de voedingswetenschap geen consensus over wat gezond is en wat niet. Er is daarom geen betrouwbare voedselautoriteit in onze huidige wereld.

Lectine

Dan melden sommige mensen dat er lectine in peulvruchten zit en dat is niet gezond. Het blijkt echter dat een normale kookbereidingstijd voor peulvruchten de lectine kapotmaakt. Wanneer bruine bonen 12 uur in water worden geweekt bevatten ze nog maar de helft van de lectine die ze in gedroogde vorm bevatten. Het is helemaal niet ongezond om een paar rauwe bonen te eten maar het is wel erg vies, dat doet vrijwel niemand. Het lectineverhaal bestaat helemaal niet. Iedereen kookt peulvruchten voor consumptie. Zelfs pinda's, ook peulvruchten, worden gefrituurd. In tropische landen worden pinda's soms gekookt voordat men ze opeet. Met andere woorden: het lectine-argument is er met kop en staart bijgehaald want het is een non-probleem. Voedsel koken is heel gewoon, dat deed men in de paleotijd al.

Denk ook aan aardappelen, waar solanine in zit, dat moet er ook uitgekookt worden. Over de aardappel bestaat binnen paleo-aanhangers een discussie, mag hij wel of niet? Dat geeft al aan dat paleo-aanhangers niet verder kijken. Vroeger kenden mensen namelijk bereidingswijze die van giftig voedsel gezond voedsel maakt. Indianen in Zuid-Amerika, die in het oerwoud op oorspronkelijke (lees: paleo) manier leven, eten bittere cassave en hebben ongeveer 2 dagen bereidingstijd nog om het blauwzuur uit de bittere cassavewortel te halen. Daarna bakt men brood, pannenkoeken en koekjes van het meel. Dat kon men ook al in de paleotijd. Het is niet zo dat mensen vroeger alleen rauw voedsel aten. Planten mogen bereid worden voordat ze worden opgegeten. In Europa gebeurde iets soortgelijks. Men at veel eikels van de heilige eik in Europa maar ook deze hebben een lange bereidingstijd nog om ze eetbaar te maken. Als je echt terug wilt naar de Paleotijd, dan moet je helaas je verdiepen in hoe je eikels eetbaar maakt en daarvan pannenkoeken bakt. Ondergetekende van dit artikel wil graag de eerste zijn die bij je komt proeven.

Het verwijderen van lectine uit peulvruchten gebeurt door slechts een paar minuten te koken. Linzen bevatten al geen lectine meer na 7 minuten koken.

De geneeskracht van saponinen

Een veelgelezen artikel op internet meldt dat je geen peulvruchten moet eten omdat er saponinen in zitten en deze aan je darmen blijven vastplakken. Dat is een gevolg van een verkeerde conclusie van paleo-aanhangers van een onderzoek naar saponinen als supplement. Saponinen blijk je volgens diverse onderzoeken niet als geconcentreerd supplement te kunnen toedienen wegens gezondheidsrisico's voor de darmen. Echter, dat betekent niet dat voeding met saponinen in natuurlijke vorm ongezond is.

Saponinen zijn medicinale stoffen, vandaar dat wetenschappers hebben gekeken of er een supplement van te maken is. Maar dat kan dus niet. Wetenschappers pleiten er nu voor dat peulvruchten zo worden bereid dat de saponinen goed worden behouden. Saponinen uit peulvruchten worden de laatste tijd steeds vaker onderzocht omdat ze veelbelovende medicinale eigenschappen lijken te hebben. Het is bijvoorbeeld een feit dat vegetariërs minder risico lopen op ziekten als obesitas en kanker. Het kan zijn dat saponinen uit peulvruchten daar medeverantwoordelijk voor zijn, zo denken wetenschappers.

Soja

De meest ongezonde peulvrucht zou soja zijn. Het is vooral slecht voor mannen. Echter, waarop is deze stelling gebaseerd? Op verouderd onderzoek. Hoe zit dat in elkaar? Wetenschappers hebben erg lang het effect willen meten van de fyto-oestrogenen op mannelijke vruchtbaarheid. Als men ging meten hoeveel sperma een man had, zag men altijd dat mannen die meer soja eten, minder sperma hadden. Echter, nu komt het: deze onderzoeken zijn tientallen jaren lang herhaald totdat in 2015 een onderzoek verscheen waaruit blijkt dat mannen die soja eten meer sperma ejaculeren. En dat verandert alles! Een grotere zaadlozing is een teken van betere gezondheid. En als je een paar uur later de hoeveelheid sperma gaat meten, dan is dat altijd iets minder, wegens de grotere zaadlozing. Daardoor worden al die onderzoeken over de mindere spermavolume weggeveegd van tafel; die zijn irrelevant geworden. Mensen die soja eten produceren gezond sperma in dezelfde volumes en ejaculeren meer dan niet-soja-eters. Dus: soja is heel erg gezond , vooral voor mannen. Echter kleven er aan soja andere bezwaren. Stoffen in soja zorgen dat de opname van vitamine D en ijzer wordt verminderd. Dagelijks soja eten is niet goed voor mensen. Soja is een boon die je slechts eens per week of twee weken eet, om optimaal van zijn gezondheidsvoordelen te genieten.

Plantaardige proteïnen

Sommige paleo-dieetaanhangers roemen het proteïnegehalte van peulvruchten maar vinden het minderwaardige proteïnen. Ze zijn lang niet zo goed als dierlijke proteïnen, vindt men. Echter, voor deze stelling is wederom geen bewijs. Plantaardige proteïnen zijn minstens even goed als dierlijke proteïnen. Het is zelfs zo dat dierlijke proteïnen niet kunnen worden opgenomen door mensen; ze moeten eerst worden afgebroken in het maagdarmstelsel. Dat duurt ongeveer drie dagen. Uit onderzoek uit 1981 blijkt dat vleeseters er veel langer over doen om hun eten te verteren. Overigens wordt er nauwelijks onderzocht wat voor effect voeding heeft op de darmtransit. In ieder geval is vlees het ingrediënt wat het meest moeilijk is te verteren voor het lichaam. Dat terwijl plantaardige proteïnen al binnen enkele uren worden opgenomen.

Mensen die denken dat plantaardige proteïnen minderwaardig zijn komen vaak met het voorbeeld van methionine wat alleen uit dierlijke bron verkrijgbaar zou zijn. Ook dit idee klopt helemaal niet. Het eiwit methionine zit in peulvruchten. Peulvruchten behoren juist tot de rijkste bronnen van methionine.

Paleolithische peulvrucht

De kans dat mensen in het Paleotijdperk peulvruchten aten is enorm groot. De kans dat mensen in het steentijd grote hoevelheden vlees aten is wetenschappelijk gezien klein. Het is een bekend feit dat Nederlanders en andere Europeanen voor de Tweede Wereldoorlog meer peulvruchten aten dan in onze tijd. In die tijd at men slechts eenmaal per week vlees, op zondag. Het promoten van dagelijks vlees eten is iets van onze tijd en is niet op historisch bewijs geschoeid.

Uiteraard roepen veel paleo-eters dat ze alleen wild vlees eten en zelfs als dat waar is, dan kun je je afvragen of een pleidoor voor vlees eten in deze tijd verantwoordelijk is. Thema''s als duurzaamheid, mileuverontreiniging, obesitas en kanker(door vlees eten) zouden mensen ertoe kunnen bewegen om meer te neigen tot het eten van proteïnen met medicinale waarde, want dat zijn peulvruchten.

Lees ook het artikel over het vegetarische paleodieet: